Ronde 3,deze keer was ik dag op voorhand geweest,blijven slapen bij mijn zus,die woont in BRX,dus misschien gemakkelijker,dacht ik,Brussel,stad,dat betekent veel lawaai,en s'morgens zoveel mensen die ik op 1 jaar tijd niet bij elkaar zie,een mierenhoop,nee dank u,laat mij maar in 'den verre Limburg'wonen
Laten wij beginnen bij de Chinese ambassade,ik denk dat dat het moeilijkste is,maar aangezien dat ik een persoonlijke uitnodiging heb van de zuster stad van Genk,valt het wel mee,denk ik alweer,daar aangekomen zie ik en imposant gebouw van de ambassade en daarnaast een wit gebouw waar je visa applicaties moet aanvragen,er waren 11 mensen voor mij,en bij mijn beurt wanneer ik mijn papieren afgeef ,zegt die bediende op bepaald moment tegen mij,'Whats is a SHOOTER'(Scooter)na foto en papieren uitgehaald te hebben en gegiechel tss die 3 vrouwen,zegt zij dat ik een speciaal visum moet hebben,toch even bellen met hogerhand,en ja,moet een gids hebben die mee rijdt,en nog toestemming vragen aan andere provincies om door te rijden,dat wordt nog een hele klus om daar te geraken,maar dan kennen zij mij nog niet,want mijn doel is China,en dat zal ik halen,desnoods duw ik hem(de scooter) in China,wordt vervolgd
Verder die dag gewoon mijn visa gaan helen in de ambassade van Kirgizië,geen poespas,gewoon binnen en buiten,5 min,dus dat heb ik al
Nog verder ben ik dan met al mijn paperassen naar die van Azerbeidzjan gereden,allemaal binnen de 10 km,wat had ik bij,aanvraag visum,2 pasfoto's,al mijn documenten,internationaal rijbewijs,rijbewijs,internationaal paspoort, identiteitskaart,ziekenkas kaart wereldwijd, inentingsbewijs,copies van scooter, foto's,uitnodiging van mijn vriend Intigam,een Azerbeidzjaan,want anders mag je het land niet in,met naam en adres van hier en daar want ik mag daar slapen,een copie van mijn werk overeenkomst(dat ik hier een werk heb)dus ik bedoel een hele stapel,die man bekijkt mij,die draait hier en daar een papier om,zegt die doodleuk,not okay,qua????????????Ik moest nog een copie van identiteit van mijn vriend bijsteken,hoe komen ze er toch op,even mijn stem verheffen om te zeggen dat hij mij niet de juiste info had gegeven omdat ik voor de rest toch alles had,en vroeg toch als ik dit niet via fax of mail mocht doorsturen,en zowaar mocht dat,na een vinger en duim afdruk op een apparaatje,vertrok ik terug naar huis,met een gevoel dat het een hele onderneming gaat worden om tot China te geraken,maar wij geven niet af,no way
Volgende week ronde 4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten